واژه کارآفرینی اجتماعی برای اشاره به رشد سریع سازمان هایی که مدل هایی را برای اثربخشی مبنی بر نیازهای انسان که در بازارها موجود است و موسسات برای ارضای آن ها باشکست روبرو شده اند، مورد استفاده قرار می گیرد.

کارآفرینی اجتماعی منابعی از کارآفرینی سنتی را با یک ماموریت تغییر جامعه ترکیب می کند . یک کارآفرین اجتماعی، ابراهیم آبولیش به تازگی جایزع نوبل برای طرح Sekem خود را در سال 2004دریافت کرد، ، موسس

e-bay، Skoll 4.4 میلیون پوند را به راه اندازی یک مرکز تحقیقات کارآفرینی اجتماعی و بسیاری از کارآفرینان اجتماعی با همتایان کسب و کار خود را آمیخته و در مجمع جهانی اقتصاد در داووساهدا کرد.

 کارآفرینی اجتماعی نگرشی را که ممکن است ایده هایی را برای استراتژی های اجتماعی قابل قبول و پایدار کسب و کار و فرم های سازمانی محرک باشند را ارائه می دهد.

به دلیل سهم آن که بطور مستقیم برای اهداف توسعه پایدار (SD)در سطحبین المللی به رسمیت شناخته شده است. کارآفرینی اجتماعی  نیز ممکن است شرکت های ایجاد شده را برایبرعهده گرفتن مسئولیت اجتماعی بیشتری تشویق کند.

نیازها وخواسته های انسان بطور بنیادی محرکهایی از  تصمیمات شرکت ها بعنوان اینکه چه محصولات یا خدماتی برای تولید است،هستند. با این حال، با وجود ماهیت به ظاهر نامحدود از نیازهای بشر، شرکت در تلاش برای پیدا کردن بازارهای جدید و موضوع ارزشی شان، و تلاش برای رشد، که به شرکت های بزرگ تبدیل شده، به یک نتیجه خوب ختم می شود .

 دو قانون اساسی به نظر می رسد که اعمال می شود. 

اول در کشورهای صنعتی شده، بسیاری از مردم تمایلی به پرداخت به اندازه کافی برای برخی از محصولات و خدماتی که آنها می خواهند نداشته باشند. این یک واقعیت است که وضوح دردناکی برای راه اندازی برخی از dotcomها در دهه نود است: در حالی که خدمات رایگان ارائه شده توسط میلیون ها نفر مورد استفاده قرار میگیرد، آنها دریافتند که برای پیاده سازی هزینه برای خدمات خود ف زمانی که سرمایه کسب وکار وجود ندارد، غیر ممکن است.